Grundlæggende oplysninger
Producent | Roden |
Produktkode | rod429 |
Vægt: | 0.26 kg |
Ean: | 4823017700802 |
Skala | 1:48 |
Tilføjet til kataloget: | 18.10.2006 |
Tags: | Bristol-F2B |
W 1916r. brytyjski Royal Flying Corps zamówił w kilku firmach lotniczych dwumiejscowy samolot myśliwski, który mógłby się sam obronić przed atakami samolotów przeciwnika. Miał się do tego przyczynić obserwator lub strzelec w drugiej kabinie obsługujący zamocowany na obrotnicy ruchomy karabin maszynowy. Budowy takiego samolotu podjęła się firma Bristol, a na początku 1916r. inż. Frank Bornwell konstruktor firmy zaprojektował samolot w układzie dwupłatu, o kadłubie zawieszonym między płatami i o bardzo małej odległości kabin odkrytych pilota i obserwatora lub strzelca, aby łatwo mogli się porozumiewać. Prototyp samolotu napędzany silnikiem rzedowym Falcon, oznaczono jako Bristol F.2A i oblatano w dniu 9 wrzesnia 1916r. Podczas prób w locie prototyp potwierdził dobre właściwości pilotażowe i założone osiągi. Zamówiono wtedy 50 sztuk tych samolotów, w które wyposażono dwa dywizjony Royal Flying Corps. Po wprowadzeniu kilku zmian konstrukcyjnych przystąpiono do produkcji seryjnej odmiany samoloty oznaczonej jako Bristol F.2B Fighter. Oprócz zamówień lotnictwa brytyjskiego do wytwórni wpłynęły także zamówienia z innych państw. Ogółem od 1916r. do końca I wojny światowej wyprodukowano 3101 samolotów Bristol F.2B Fighter, a po jej zakończeniu dalszych 378 samolotów dla lotnictwa brytyjskiego i 49 dla zagranicy. Produkowano je także na licencji w USA 50 sztuk i Belgii 40 sztuk. Po raz pierwszy samoloty Bristol F.2B w liczbie 6 sztuk z 40. dywizjonu stoczyły walkę powietrzną 5 kwietnia 1917r. nad Arras we Francji z 5 samolotami myśliwskimi z eskadry Richthofena. Piloci niemieccy zestrzelili wtedy 4 samoloty angielskie, nie ponosząc strat. Dopiero zmiana taktyki stosowania tych samolotów z defensywnej na ofensywną wykazały ich zalety i piloci na tych samolotach odnieśli szereg zwycięstw i tak 20 dywizjon RFC wyposażony w samoloty Bristol F.2B Fighter zestrzelił łącznie 613 samolotów wroga. Indywidualnie najwięcej zwycięstw na samolotach tego typu odniosła załoga kanadyjska: mjr pil. A. Mac Keever i strzelec L. F. Powell, pierwszy z nich w ciągu pół roku zestrzelił 30, a drugi 6 samolotów niemieckich. Zalety tego samolotu jakie potwierdziły się w trakcie walk w I wojnie światowej spowodowały, że w lotnictwie brytyjskim RAF używany był aż do 1932r. Do połowy lat trzydziestych używany był także w lotnictwie m.in. w Belgii, Chinach, Hiszpanii. Irlandii i Meksyku.
I 1916. det britiske Royal Flying Corps bestilte et tosædet jagerfly fra flere luftfartsselskaber, som kunne forsvare sig mod angreb fra fjendtlige fly. En observatør eller en skytte i den anden kahyt, der betjener et bevægeligt maskingevær monteret på en drejeskive, skulle bidrage hertil. Konstruktionen af et sådant fly blev foretaget af virksomheden Bristol og i begyndelsen af 1916. Eng. Frank Bornwell, virksomhedens konstruktør, designede flyet i et biplan layout, med flykroppen ophængt mellem vingerne og med en meget tæt afstand mellem pilotens og observatørens eller skyttens åbne kahytter, så de nemt kunne kommunikere. Prototypen på flyet drevet af Falcon-rækkemotoren, betegnet Bristol F.2A, blev fløjet den 9. september 1916. Under flyvetestene bekræftede prototypen de gode håndteringsegenskaber og den formodede ydeevne. På det tidspunkt var 50 af disse fly bestilt, som to Royal Flying Corps eskadriller var udstyret med. Efter at have introduceret et par designændringer begyndte serieproduktionen af flyet, betegnet Bristol F.2B Fighter. Udover britiske luftfartsordrer modtog anlægget også ordrer fra andre lande. Samlet set fra 1916. ved slutningen af 1. Verdenskrig blev der produceret 3101 Bristol F.2B Fighter-fly, og efter dets færdiggørelse, yderligere 378 fly til britisk og 49 til udenlandsk luftfart. De blev også produceret på licens i USA på 50 styk og i Belgien - 40 styk. For første gang kæmpede 6 Bristol F.2B-fly fra 40 Squadron i luften den 5. april 1917. over Arras i Frankrig med 5 jagerfly fra Richthofens eskadron. De tyske piloter skød derefter 4 engelske fly ned uden at lide tab. Kun ændringen af taktikken med at bruge disse fly fra defensiv til offensiv viste deres fordele, og piloterne på disse fly opnåede en række sejre, og så 20 RFC eskadrille udstyret med Bristol F.2B jagerfly skød i alt 613 fjendtlige fly ned. Individuelt opnåede den canadiske besætning flest sejre på denne type fly: Maj Pil. A. Mac Keever og skytten LF Powell, den første af dem skød 30 ned og den anden 6 tyske fly inden for seks måneder. Fordelene ved dette fly, som blev bekræftet under kampene i Første Verdenskrig, betød, at det blev brugt i den britiske RAF-luftfart indtil 1932. Indtil midten af trediverne blev den også brugt i luftfarten, bl.a i Belgien, Kina og Spanien. Irland og Mexico. Tekniske data: Maksimal hastighed: 192 km/t, stigningshastighed: 5,1 m/s, maksimal højde: 6100 m, maksimal rækkevidde: 467 km, bevæbning: fast - 3 maskingeværer, 7,7 mm kaliber.
Fejl i beskrivelsen? Meld problemet
...